Husyci w XV w.

Pozostał jeszcze jeden temat - Husyci Czescy oraz Krucjaty Antyhusyckie. Do niego należy włączyć także Królestwo Węgierskie i Cesarstwo.

Wszystkie te tematy z okresu późnego średniowiecza splatają się w jeden okres obejmujący Europę w XIII-XV w. (zarówno zachodnią - np. wojna stuletnia, wojny burgundzkie, jak i wschodnią: wojny polsko-krzyżackie i krucjaty wschodnioeuropejskie), a figurki zrobione do tych tematów mogą być wykorzystywane wymiennie i wzajemnie się uzupełniać (np. Tatarzy pod Grunwaldem lub Francuzi pod Nikopolis).

Burgundia w XV w.

Jeszcze inny temat, który mnie zajmuje i do którego zrobiłem już trochę figurek to dzieje Burgundii od okresu Krucjaty Antytureckiej, poprzez Wojnę Stuletnią po Wojny Burgundzkie.
Temat ten obejmuje także przeciwników i sojuszników Burgundii w tym okresie: Imperium Tureckie, Królestwo Francuskie, Królestwo Angielskie oraz Cesarstwo Niemieckie.

Zrobiłem nieco rycerstwa do tego okresu, a dużo więcej czeka na dokończenie. Także zastanawiam się nad washem tych figurek.

Skandynawia w XIII-XVw.

Kolejnym tematem z okresu późnego średniowiecza, który mnie interesuje i jaki chciałbym "odkurzyć" są dzieje państw skandynawskich - od okresu krucjat przeciw Bałtom i Rusi po Unię Kalmarską i jej rywalizację z Hanzą (i popierającym Hanzę Zakonem Krzyżackim).

Szczególnie jestem zainteresowany kwestią współpracy Unii Polsko-Litewskiej oraz Unii Kalmarskiej przeciwko Państwu Zakonnemu.

Jak dotąd robiłem tylko rycerzy duńskich i szwedzkich oraz elementy zaciężnej piechoty duńskiej stanowiącej podstawową siłę floty tego królestwa. Zrobiłem też ok. 20 wojowników estońskich. Całość wymaga jeszcze washa.
Zgromadziłem także materiał na chłopskie pospolite ruszenie duńskie, które wyglądem i standardem uzbrojenia bardzo przypominało Wikingów z wcześniejszych wieków.
Mam w dalszych planach zrobienie kilku okrętów charakterystycznych dla flot: duńskiej i hanseatyckiej.
Temat ten także obejmuje zrobienie figurek charakterystycznych dla Rusi i Mongołów (Tatarów).

Wielka Wojna Polsko-Krzyżacka 1410r.

Drugim tematem, jaki chciałbym odświeżyć jest Wojna z Zakonem Krzyżackim.

Nie zdecydowałem się jeszcze na konkretny przelicznik – chciałbym na początek odświeżyć moje stare figurki i dorobić trochę nowych. Docelowo chciałbym mieć reprezentację wszystkich stron konfliktu.

Na podstawie lektury książki Witolda Mikołajczaka - "Grunwald 1410, Krok od klęski" opracowałem skład armii uczestniczących w konflikcie:

Armia Polska:

Wielkopolska i Kujawy:

10 chorągwi:

• ziemi poznańskiej,
• ziemi kujawskiej,
• ziemi kaliskiej,
• arcbp gnieźnieńskiego,
• bp poznańskiego,
• wojewody poznańskiego,
• kasztelana poznańskiego,
• kasztelana śremskiego,
• starosty wielkopolskiego,
• Marcina ze Sławska h. Zaręba

- średnia liczebność 500-600 zbrojnych (razem 5-6 tys.)

Oprócz tego Wielkopolska zmobilizowała rycerzy mieszkających na północ od rzeki Wełny - pod dowództwem starosty nakielskiego Macieja z Wąsoczy uderzyli oni na Pomorze.

Ziemia Łęczycko-Sieradzka:

3 chorągwie ziemskie:

• łęczycka (500),
• sieradzka (500),
• wieluńska (400 - wzmocniona zaciężnymi ze Śląska)

oraz z nadwyżek mobilizacyjnych chorągwie:

• wojewody łęczyckiego (400),
• wojewody sieradzkiego (400)

- razem 2,2 tys. zbrojnych

Księstwa Mazowieckie i Ziemia Dobrzyńska:

• 2 chorągwie płockie (500 i 400),
• księcia Janusza (600),
• ziemi dobrzyńskiej (300)

– razem 1,8 tys.

Małopolska:

5 chorągwi ziemskich:

• ziemi krakowskiej (800),
• ziemi sandomierskiej (500),
• ziemi przemyskiej (500),
• ziemi lubelskiej (500),
• ziemi chełmińskiej (500),

16 chorągwi prywatnych:

• kasztelana krakowskiego (400),
• wojewody krakowskiego (400),

(pozostałe po 300):

• woj. sandomierskiego,
• kaszt. wojnickiego,
• marszałka,
• podkomorzego,
• kaszt. wiślickiego,
• Dobiesława z Oleśnicy,
• Spytka z Jarosławia,
• kaszt. sądeckiego,
• Jana Mężyka z Dąbrowy,
• podkanclerzego,
• Mikołaja Kmity z Wiśnicza,
• Gryfów,
• Zakliki Korzekwickiego,
• Koźlerogi

- razem około 8 tys.

Ruś Halicko-Włodzimierska i Podole:

5 chorągwi ziemskich (po 400):

• lwowska,
• halicka,
• 3 podolskie,

- razem około 2 tys.

Chorągwie przyboczne i najemne:

• gończa (400),
• nadworna (400),
• św. Jerzego (500 jazdy i 500 piechoty),
• Jana Jenczykowica (Morawianie – 500),
• Gniewosza z Dalewic (Polacy, Ślązacy, Czesi i Morawianie – 300-400 jazdy i 400 piechoty), plus około 1000 piechoty (w dwóch rotach)

- razem Armia Królestwa Polskiego ok. 21-22 tys. jazdy i 2 tys. piechoty

Armia Litewska:

Chorągwie Ziemskie (20):

• trocka,
• wileńska,
• grodzieńska,
• kowieńska,
• lidzka,
• miednicka,
• 3 smoleńskie,
• połocka,
• witebska,
• kijowska,
• pińska,
• drohicka,
• mielnicka,
• nowogrodzka,
• brzeska,
• wołkowyska,
• krzemieniecka,
• starodubowska

- średnia wielkość 350 - razem około 7 tys.

Chorągwie przyboczne Wielkiego Księcia (10) po 200 razem 2 tys.

Chorągwie książąt litewskich:

• Zygmunta Korybuta,
• Szymona Langwinowicza,
• Jerzego Langwinowicza po 300

– razem 900

Chorągwie tatarskie (7-8 ) razem 2-3 tys.

- razem Armia Litewska około 13 tys.

Armia Krzyżacka:

Ziemia Chełmińska:

• rycerzy ziemi chełmińskiej (300),
• bp chełmińskiego (300),
• toruńska (500),
• chełmińska (250),
• grudziądzka (250),
• kowalewska (200),
• nieszawska (200),
• Rogożna (200),
• Koprzywna (200),
• Brodnicy (200),
• Bratjan i Nowego Miasta (200),
• Łaszyna (200).

- razem około 3 tys.

Pomorze Gdańskie:

• Starogardu Gdańskiego (300),
• Tucholi (300),
• Gdańska (500),
• komtura gdańskiego (400),
• Człuchowa (300),
• Tczewa (300),
• gniewsko-frankońska (400).

- razem około 2,5 tys.

Brakuje chorągwi: Świecia (Henryka von Plauena), Chojnic, Bytowa i Lęborka

Prusy:

• bp pomezańskiego (400),
• bp sambijskiego (400),
• bp warmińskiego (250-500 konnych i 250 pieszych),
• wielkiego komtura (400),
• podskarbiego (400).
• Balgi (200),
• Królewca (450),
• Brundsbergu (300),
• Bartenstein (300),
• Ostródy (300),
• Elbląga (450),
• Św. Siekierka (200),
• Brunszwik (200),
• Szczytno (300),
• Ragneta (200),
• Knipdorf (200),
• Holstein (200),
• Brandemburga (300).

- razem około 5,7 tys.

Chorągwie Zakonu:

• wielkiego mistrza (600),
• mniejsza (400),
• całego zakonu (500),
• inflancka (600).

- razem około 2,1 tys.

Chorągwie ochotnicze, sojusznicze i zaciężne:

• Św. Jerzego (1200),
• Kazimierza Szczecińskiego (600),
• Konrada Oleśnickiego (600),
• żołnierzy zaciężnych (Nr 28 ) (500),
• cudzoziemska - żołnierzy zaciężnych (Nr 29) (500),
• cudzoziemska z Niemiec Dolnych - żołnierzy zaciężnych (Nr 36) (500),
• cudzoziemska z Nadrenii (Nr 38 ) (500),
• zaciężna z Miśni (500),
• zaciężna z Westfalii (500),
• zaciężna (Nr 50) (500).

- razem około 5,9 tys.

Razem: 18-19 tys. jazdy oraz 3-5 tys. piechoty (możliwe, ze chorągwie 28, 29 i 36 były piesze lub miały piesze roty).

Dodatkowe informacje dotyczące sztandarów i chorągwi można znaleźć tutaj:

http://www.akromer.republika.pl/flagi_dlugosz1.html http://pl.wikipedia.org/wiki/Sztandary_wojsk_krzyżackich_z_Prus http://xoomer.alice.it/frmaid/Bandiere_Tann.htm http://xoomer.alice.it/frmaid/Bandiere_Pol.htm http://www.angelfire.com/ak5/alexflags/eastern_europe1.html

Wojny Punickie - przelicznik dla oddziałów oraz plan prac modelarskich na 2008 rok

Zastanawiałem się nad przelicznikiem, jaki powinienem wybrać dla oddziałów – część wojsk, jakie pomalowałem kiedyś jest wystawiona w przeliczniku 1/25, który jednak ze względu na konieczność zrobienia bardzo dużej liczby figurek nie wydaje mi się możliwy do utrzymania.
Patrząc na zagadnienie z drugiej strony nie ma zbytniego sensu przyjmowanie bardzo wysokiego przelicznika – wtedy bardzo trudno jest odtworzyć podstawowe formacje, a co za tym idzie nie jest możliwe przy dużym przeliczniku symulowanie taktyki charakterystycznej dla poszczególnych armii (taki problem występuje w przepisach typu DBA).
Reasumując zdecydowałem się na przyjęcie przelicznika 1/50, który zagwarantuje mi dwie sprawy: ograniczy armie do rozsądnych rozmiarów oraz pozwoli, w razie potrzeby, w miarę bezproblemowo przejść do przelicznika 1/25 poprzez łączenie oddziałów.W przypadku konieczności wystawienia bardzo dużych armii, będę przyjmował przelicznik 1/100, czyli będę wystawiał symetrycznie dla obu stron o połowę mniej jednostek niż w rzeczywistości.

Chciałbym w tym roku odświerzyć i sformować posiadane przeze mnie oddziały (głównie są to formacje przeciwników Rzymu) oraz wystawić rzymską armię konsularną (w sumie było to około 20 tys. żołnierzy czyli będę potrzebował około 400 figurek).

Najbliższe plany (Antyk)

Ostatnimi czasy dosyć głęboko zakopałem się w XX wieku, a szczególnie w okresie współczesnym i w związku z tym moje projekty dotyczące wcześniejszych okresów historycznych pokryła gruba warstwa kurzu zapomnienia. Nie mniej mam zamiar odkurzyć kilka najciekawszych tematów.

Zawsze interesował mnie okres Wojen Punickich, ale nie tylko w kontekście walki Rzymu z Kartaginą - tylko szerzej, jako czas kiedy Rzym po kolei pokonał i podporządkował sobie lub zniszczył wszystkich swoich sąsiadów w basenie Morza Śródziemnego i w rezultacie swych działań stał się hegemonem całego świata starożytnego.

Od strony wargamingowej jest to okres niezwykle skomplikowany, w którym należy uwzględnić cały szereg mniejszych i większych graczy, typów organizacji wojska, taktyki, uzbrojenia, a także konieczność prowadzenia działań zarówno na lądzie i na morzu.Ważne dla prawidłowej symulacji są też różne aspekty polityki prowadzonej przez głównych i mniejszych graczy.

Pisząc o głównych graczach mam na myśli: Republikę Rzymską, Kartaginę, Macedonię oraz Państwa stworzone na gruzach dawnego imperium Aleksandra Wielkiego przez Seleukidów i Lagidów. Wśród mniejszych graczy najważniejsze są związki greckich polis (np. Związek Achajski i Związek Etolski), a także mniejsze państwa i miasta helleńskie i hellenistyczne (np. Sparta, Pergamon, Syrakuzy czy Massylia). Istotne jest także uwzględnienie różnych plemion i ludów: Numidów, Iberów, Celtoiberów, Celtów, Ilyrów, Samnitów, Traków itd.

Chcąc odtwarzać walki z tego okresu nie chcę posługiwać się żadnym uproszczonym systemem bitewnym typu DBA, ze względu na to że takie systemy nie oddają dobrze organizacji, taktyki i sztuki wojennej charakterystycznych dla danych armii.

Tyle tytułem wstępu - ciąg dalszy niebawem.